پنجم جمادی الاولی شهر مدینه با قدوم مبارک بانویی از تبار بهشتیان نورباران شد؛ حضرت زینب کبری(س) بزرگ پرستار دشت کربلا که با تحمل و ایستادگی در برابر مشکلات توانست الگوی صبر و استقامت برای جهانیان شود.

حضرت زینب کبری(س) اسوه ی صبر و ایثار در پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشود، او دختر گرامی امام علی(ع) نخستین پیشوای شیعیان و حضرت فاطمه(س) بزرگ بانوی است. نام زینب را به معنای زینت پدر برای وی برگزیدند. ام الحسن و ام کلثوم از کنیه های وی به شمار می روند. الصغری، عصمة الصغری، ولیة اللّه العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین(ع)، فاضله، کامله و ... از لقب های این بانوی بزرگوار محسوب می شوند.

حضرت زینب(س)، در دوره ی کودکی خویش از وجود پربار رسول اکرم(ص) بهره برد و از چشمه ی معرفت ایشان سیراب شد تا بتواند مشق صبر و استقامت را در دفتر هستی بنگارد.

پس از چندی پیامبر اکرم(ص) رحلت فرمودند و این اسوه ی صبر و پایداری، نخستین غم هجران را در هنگامه ی کودکی تجربه کرد.

حضرت زینب(س) بعد از چند ماهی حضرت فاطمه(س) را از دست داد و در این روزهای پرفراز و نشیب تنها با بردباری توانست تسکین دهنده ی آلام خاندان خویش شود. ایشان در مسجد با بیان سخنان حضرت فاطمه(س) به دفاع از اهل بیت(ع) پرداخت و ماجرای فدک را روایت کرد.

وی در کنار پدر، رشد و پرورش یافت و به مدت 35 سال از آموزه های ایشان درس استقامت و ایثار را فراگرفت، اما دشمنان خاندان اهل بیت(ع) که حضور امام (ع) را مانعی برای رسیدن به اهداف خود می دیدند، امام علی(ع) را به شهادت رساندند و حضرت زینب(س) در این زمان رسالت سنگین مبارزه با دشمنان اسلام را بر عهده گرفت.

حضرت زینب(س) در زمان امامت برادرش امام مجتبی(ع) شاهد بی وفایی مردم آن روزگار، توطئه های حساب شده ی دشمنان و تبلیغات گسترده و دقیق معاویه بود و در واقعه ی کربلا حضور چشمگیری داشت و شاهد شهادت خاندان اهل بیت(ع) و برادرش امام حسین(ع) بود. اما حضرت زینب(س) هرگز در برابر سختی ها تسلیم نشد و با استواری زیبنده ای، رسالت خویش را که نشر واقعه ی عاشورا بود، در میان توفان حوادث به انجام رساند.

حضرت زینب(س) با مجاهدت و قیام شجاعانه ی خویش در برابر زورگویان و همچنین فریب ‏خوردگان زمان، آن چنان از قیام امام حسین(ع) دفاع کرد که ‏تا قیام رستاخیز، نام ایشان همواره زنده و جاودانه است.

سرانجام این بانوی دشت کربلا پس از سال ها رشادت و دلیری در پانزدهم رجب 63 هجری قمری در شام به دیدار حق شتافت و پیکر مطهر آن بانوی بزرگوار در دمشق به خاک سپرده شد. اینک بارگاه ایشان زیارتگاه عاشقان و ارادتمندان اهل بیت(ع) است.

پنجم جمادی الاولی به مناسبت سالروز تولد حضرت زینب(س) این اسوه ی صبر و استقامت روز پرستار نامیده شد تا در چنین روزی بتوانیم از سپیدجامگانی قدردانی کنیم که با الگو قراردادن این بانوی بزرگ همه ی لحظه های زندگی خویش را صرف نگهداری از بیماران می کنند و تسکین دهنده ی دردهای آن ها هستند.
تعداد امتیازات: (0) 1234